كاربرد اول شخص، دوم شخص يا سوم شخص در ترجمه مقاله پژوهشي به ديدگاه مترجم يا نويسنده برمي‌گردد. استفاده از ضماير اول شخص، متن ما را شخصي‌سازي مي‌كند. به اين معنا كه هنگام نگارش از ضمايري مانند “I” و “we” استفاده مي‌كنيم. زماني كه اطلاعات شخصي، مجله يا كتاب مي‌نويسيم، اين كار قابل پذيرش است با اين حال، چنين روشي در نگارش آكادميك معمول نيست.
برخي از نويسندگان مقالات پژوهشي، استفاده از ديدگاه اول شخص، دوم شخص و سوم شخص را گيج‌كننده مي‌دانند. در نگارش و ترجمه مقاله پژوهشي و علمي، از دوم شخص اجتناب مي‌شود. بنابراين، دليل اصلي سردرگمي، اول شخص يا سوم شخص است. در ادامه، كاربرد و مثال‌هاي ديدگاه اول شخص، دوم شخص و سوم شخص را بررسي مي‌كنيم.
كاربرد اول شخص، دوم شخص يا سوم شخص در ترجمه مقاله پژوهشي به ديدگاه مترجم يا نويسنده برمي‌گردد. استفاده از ضماير اول شخص، متن ما را شخصي‌سازي مي‌كند. به اين معنا كه هنگام نگارش از ضمايري مانند “I” و “we” استفاده مي‌كنيم. زماني كه اطلاعات شخصي، مجله يا كتاب مي‌نويسيم، اين كار قابل پذيرش است با اين حال، چنين روشي در نگارش آكادميك معمول نيست.
برخي از نويسندگان مقالات پژوهشي، استفاده از ديدگاه اول شخص، دوم شخص و سوم شخص را گيج‌كننده مي‌دانند. در نگارش و ترجمه مقاله پژوهشي و علمي، از دوم شخص اجتناب مي‌شود. بنابراين، دليل اصلي سردرگمي، اول شخص يا سوم شخص است. در ادامه، كاربرد و مثال‌هاي ديدگاه اول شخص، دوم شخص و سوم شخص را بررسي مي‌كنيم.
مراحل ترجمه رسمي اسناد و مدارك